Przede wszystkim dlatego, że zostało pomyślane z głową i wykonane z wdziękiem. Parę Chmielewska - Bzdyl dobrze znamy i wiemy, czego możemy się po nich spodziewać. Pary Szamburski - Zakrocki u nas dobrze nie znamy. Mocno udzielająca się w środowisku warszawskiej muzyki improwizowanej, nie tylko współtworzy spektakl, ale i poniekąd narzuca swój styl: postawangardowej awangardy.
Choć jedna ze scen nazywa się "Skrzypek manipulowany", nie można być pewnym, że każdy spektakl będzie taki sam. Scenariusz dopuszcza duże rozbieżności. Oto np. scena 8 "Almodovar obrzezany" - "piękne solo Leszka lub Kasi - do wyboru do koloru - o zwierzęcej i być może pustej satysfakcji tańca, ruchu". Albo 11 "Szaleństwo performatywne" - "tekst o pomieszaniu języków, każdy robi co chce. Kasia robi pogrzeb świerszczykowi na przykład. Czy ma to sens?". W tym spektaklu, który widziałem - robiła. I miało to sens, choć zakłócało go wspomnienie kultowego filmu z 1978 r. "Pogrzeb świerszcza".
Dialog tancerzy, muzyków, a nawet więcej: fascynacja sobą, uwodzenie się wzajemne, krzyżowe tancerzy i muzyków to jakby korzenie spektaklu, z którego wyrasta pień, rozgałęzia się coraz bardziej, a wszystko na oczach uwodzonej widowni. Dada gada, a zarazem opowiada o gadaniu i zaprzecza temu gadaniu. Tańczy i zaprzecza tańczeniu. Nadaje o pomieszaniu języków przy budowie wieży Babel, a zarazem o błogosławieństwie tego pomieszania.
Całą czwórkę cechuje łapczywość na muzykę, łapczywość na taniec, łapczywość na sztukę, na życie w ogóle. Z tej łapczywości mogą wyjść nici, mogą i tkaniny cudnej maści. Ale bez tej łapczywości ani rusz.
Dołącz do nas na Facebooku!
Publikujemy najciekawsze artykuły, wydarzenia i konkursy. Jesteśmy tam gdzie nasi czytelnicy!
Dołącz do nas na X!
Codziennie informujemy o ciekawostkach i aktualnych wydarzeniach.
Kontakt z redakcją
Byłeś świadkiem ważnego zdarzenia? Widziałeś coś interesującego? Zrobiłeś ciekawe zdjęcie lub wideo?
