Jasnowidz z Człuchowa, Krzysztof Jackowski odpowiada na listy [PRZEPOWIEDNIE DLA CZYTELNIKÓW]

Maria N.: - Moim zmartwieniem jest mój mąż. Jesteśmy małżeństwem 34 lata. Bywało różnie, mąż często pił. Ja go bardzo kocham i mu wybaczałam. Były i miłe chwile, doczekaliśmy się czwórki dzieci, które są dobrymi ludźmi. W roku 2007 pojechałam z mężem na wiejski festyn. Od samego początku zabawa się nie kleiła, mąż sobie poszedł do kolegów, a mnie zostawił. Gdy zaczął padać deszcz, pojechałam do domu z synem, a mąż został. Telefonowałam do niego, ale on nie odbierał. Rano okazało się, że został zatrzymany przez policję za jazdę pod wpływem alkoholu. Stracił prawo jazdy. Mąż przez te wszystkie lata obwiniał mnie za tę sytuację. Żyliśmy razem, ale było różnie, mąż mnie wygonił z łóżka, spaliśmy osobno. Od 2009 r. cały dom utrzymywałam ja, on nie dawał ani grosza. Dopiero w tym roku coś się zmieniło, był czuły, miły, nawet zaczęliśmy współżyć. Ale szczęście nie trwało długo. Otóż we wrześniu zauważyłam, że się dziwnie zachowuje. Okazało się, że spotyka się z kobietą, z którą kiedyś - jak mówił - coś go łączyło. Chciałabym się dowiedzieć, czy to tylko przelotny romans, czy coś więcej. Czy wyprowadzi się z domu? A może zechce do mnie wrócić? Jeśli tak, to co ja mam robić? Choć mnie bardzo zranił, to nadal go kocham. A jeśli mąż mnie zostawi, to czy ja do końca swojego żywota zostanę sama, czy znajdę jakiegoś przyjaciela?
Krzysztof Jackowski: - Uważam, że oboje nie macie już siły, żeby zaczynać nowe życie, żeby budować nowe związki. Mąż szybko dojdzie do takiego wniosku i zakończy swój romans. A może już zakończył. Przekona się, że tamten związek nie ma racji bytu. Tak, jak Pani mówi, radzę i ja - wybaczyć mu ten wyskok i wrócić do spokojnego życia stosownego do wieku. Zanim zaczną się poważne kłopoty ze zdrowiem, w przypadku których możecie liczyć tylko na siebie.