Znów czarny PR nam na świecie robią. Rozpowiadają, że Pułaski była kobietą

Spotkałem wczoraj znajomego. Wyglądał na mocno przybitego, więc zaproponowałem małe piwko. Zgodził się, ale na duże. Wstąpiliśmy, zamówiliśmy. Pociągał bursztynowy płyn w milczeniu długimi łykami.
- No co ty taki milczący? - nie wytrzymałem wreszcie.
- Ech, gadać się nie chce.
Przypomniałem sobie, że jego żona jest nauczycielką, a on sam mocno popierał PiS.
- Czyżby tak cię ubodło, że rząd bardziej dba o bydło i nierogaciznę niż o twoją Marylkę? - domyśliłem się.
- A co mi tam rząd... Jedni tacy sami jak i drudzy.
„No coś takiego - pomyślałem. - Czyżby przeszedł na pozycje symetrystycznie?”. Postanowiłem go przetestować.
- Zauważyłeś, że wczoraj podczas rocznicy smoleńskiej prezes nic o zamachu nie wspomniał?
- Daj mi spokój z zamachem. Kogo to obchodzi? Kto jeszcze w to wierzy?
W rzeczy samej. W każdym razie ja nie wierzyłem własnym uszom.
- Człowieku, to co cię tak przygniotło? Wyduś to z siebie wreszcie.
- Jak to? Nie słyszałeś? - spojrzał z wyraźnym politowaniem, a może i poirytowaniem. - Znów czarny PR nam na świecie robią. Rozpowiadają, że Pułaski była kobietą.
- Naukowcom z badań tak wyszło. Fakt, wtedy to była kiepska sprawa. Ciężko pewnie było chłopakowi, czy kim tam był albo była. Ale ponad 200 lat minęło, a teraz dzięki temu postać naszego rodaka wydaje się jeszcze ciekawsza.
- Naukowcom - powiedział z wyraźnym przekąsem. - Amerykańskim...
- Radzieckim bardziej byś ufał? - zaripostowałem.
- Rosjanie nigdy by nam czegoś takiego nie zrobili. Oni widzą, że baba to baba, a chłop - chłop. Tam żaden dżender nie przejdzie. A nam go teraz, tego dżendera, do podręczników historii narodowej pakują. I zaraz wszyscy będą wytykać, że nasz bohater, konfederata barski, był LGBT+. I to jeszcze Amerykanie, sojusznicy od Trumpa. To jakbyśmy Francuzom powiedzieli, że to my, a nie oni, wymyśliliśmy jedzenie nożem i widelcem!