Zdecydują niezdecydowani

Pod warunkiem, że najpierw zostaną przekonani do pójścia do urn. Na razie najbliżej zwycięstwa wydaje się być urzędujący prezydent Bronisław Komorowski. Ale Andrzej Duda, coraz mocniej wspierany przez działaczy PiS, a nawet samego prezesa, jest jego najpoważniejszym kontrkandydatem. Zaskakująco wysokie poparcie mają dwaj antysystemowi kandydaci - Paweł Kukiz i Janusz Korwin-Mikke. Obaj kontestują obecny system władzy, a Paweł Kukiz dodatkowo jeszcze ma to, czego brakuje innym. Łączy pasję i autentyczność z wiarą w to, co mówi. To wielka wartość.

Ale w mojej ocenie żaden z nich nie jest w stanie zagrozić dwóm głównym liderom wyścigu do Pałacu Prezydenckiego. Nie chcę przesądzać, ale pozostali kandydaci znaczącej roli w tych wyborach też nie odegrają. Zaskoczeniem są słabe notowania kandydata PSL Adama Jarubasa, postawa Magdaleny Ogórek zdumiewająca. Wreszcie przemówiła i zadeklarowała, że jest kandydatką niezależną, co brzmi niepoważnie. Bo przecież jest kandydatką zależną od SLD, który ją wystawił i finansuje jej kampanię. Skoro pani Ogórek już teraz wykazuje się nielojalnością wobec partii, która ją zgłosiła, to co z lojalnością wobec ewentualnych wyborców, którzy na nią zagłosują?

Generalnie, jak do tej pory, wielkich fajerwerków nie było, ani debat, ani merytorycznych dyskusji między kandydatami. To fatalnie. Mam wrażenie, że pogłębiający się spór między PO i PiS coraz bardziej ludzi denerwuje. A to nie może sprzyjać frekwencji. Uważam, że Andrzej Sikorowski ma rację, kiedy mówi, że polityka zrobiła się jarmarczna, obrosła złymi emocjami. A Tomasz Nałęcz wspomina nawet o "okładaniu się pałką". A powinno być tak, że wybieramy kandydata, który ma najlepszy program, pomysł dla kraju i dla nas. By żyło się nam wygodnie, bezpiecznie i dobrze.