W Wielki Piątek wspominamy mękę Jezusa Chrystusa. „Przez ten jeden dzień świat się zatrzymuje, tak jak wtedy w Jerozolimie”

W Wielki Piątek chrześcijanie upamiętniają śmierć i cierpienie Jezusa Chrystusa oraz jego poświecenie dla ludzi. To także najważniejsze ewangelickie święto. O jego szczególnym znaczeniu mówi „Dziennikowi Bałtyckiemu” ks. bp Marcin Hintz, biskup Diecezji Pomorsko-Wielkopolskiej Kościoła Ewangelicko-Augsburskiego oraz proboszcz parafii Ewangelicko-Augsburskiej w Gdańsku, Gdyni i Sopocie.

- W teologii kościoła ewangelickiego od 500 lat powtarzamy, że Wielki Piątek jest dniem szczególnie przeżywanym przez ewangelików - podkreśla ks. bp Marcin Hintz, biskup Diecezji Pomorsko-Wielkopolskiej Kościoła Ewangelicko-Augsburskiego. - Dlatego, że zgodnie z ewangelicką nauką o usprawiedliwieniu, wszyscy jesteśmy usprawiedliwieni darmo, z łaski Jezusa Chrystusa. To właśnie wydarzenie z Golgoty, śmierć Jezusa na krzyżu decyduje o naszej egzystencji, o przyszłości i teraźniejszości oraz o tym, co się z nami dzieje. Nasza relacja z Bogiem jest konsekwencją tego, czy przyjmiemy, że na krzyżu umiera za nas prawdziwy Bóg i człowiek. Jezus za nas daje siebie samego, abyśmy mogli żyć. Dlatego już od XVI wieku, od samego początku dzieła reformacji, nabożeństwo wielkopiątkowe miało szczególne znaczenie. W okresie baroku rangę tego nabożeństwa podkreślały tzw. pasje, czyli specjalne utwory słowno-muzyczne, wielkie oratoria, szczególnie te napisane przez Jana Sebastiana Bacha, które ukazywały grozę, potęgę i teologiczne znaczenie tego wydarzenia.

W Kościele ewangelicko-augsburskim wyjątkowa jest także atmosfera tego dnia. Ta koncentruje się na wyciszeniu i wewnętrznym przeżywaniu Chrystusa w Słowie Bożym i sakramencie. W Wielki Piątek w kościele ewangelickim dominuje czerń. W liturgii, w wystroju kościoła, ołtarza - obraz Chrystusa i krzyż są zasłonięte czarnym woalem. To dzień żałoby, pokuty i wyciszenia.

- W Wielki Piątek dzwony nie wzywają nas na nabożeństwo - kontynuuje ks. bp Marcin Hintz. - Wierni w skupieniu i autentycznej ciszy wchodzą do kościoła, by przeżyć ten szczególny dzień i wyjść z niego wzmocnionymi słowem, sakramentem i w ciszy powrócić do domu, aby nadal ten dzień przeżywać. To chyba jedyny dzień w roku, gdy większość ewangelików poważnie traktuje sprawę postu. W dzisiejszej cywilizacji post jest rugowany z naszej rzeczywistości, ale w Wielki Piątek chcemy przeżyć zupełne wyciszenie. Tego dnia w większości domów nie ogląda się telewizji, wybrzmiewa muzyka nawiązująca do tematyki wielkopiątkowej. Czytamy Biblię. Przez ten jeden dzień świat się zatrzymuje, tak jak wtedy zatrzymał się w Jerozolimie, jak kurtyna w świątyni została przedarta na dwoje. Wydarzyło się coś tak szczególnego, że nawet rzymski dowódca złożył świadectwo o Chrystusie, że był On Synem Bożym.

- Wszystkim ludziom życzymy tego, aby niezależnie od swoich poglądów, potrafili znaleźć czas, by spytać się kim są, jaka jest ich relacja do świata i innych ludzi - mówi ks. bp Marcin Hintz. - Czy rzeczywiście jest ktoś, kto stoi za tym wszystkim, Stwórca świata, którego my jako chrześcijanie nazywamy Bogiem, Panem i Tym, który się wcielił w człowieczeństwo. Jezus Chrystus, który za nas zmarł na krzyżu. Ta nauka była podstawą całej reformacyjnej przemiany. W teologii księdza Marcina Lutra, reformatora kościoła, nauka o usprawiedliwieniu zajmuje centralne miejsce. W Konfesji Augsburskiej, najważniejszej dla luteran księgi symbolicznej, artykuł 4 mówi o tym, że jesteśmy usprawiedliwieni darmo, jedynie z łaski. To dzieło Chrystusa, który za nas umarł na krzyżu właśnie w Wielki Piątek - kończy.

Jesteśmy na Google News. Dołącz do nas i śledź "Dziennik Bałtycki" codziennie. Obserwuj dziennikbaltycki.pl!