Sebastian Małkowski z Lechii Gdańsk: Mam nadzieję, że limit pecha już wykorzystałem

Co Pan czuł, myślał, kiedy doznał kontuzji na początku spotkania z Jagiellonią Białystok?

- Na początku nie wierzyłem w to, co się stało. Nie chciałem schodzić z boiska, chciałem grać dalej, ale nie byłem w stanie. W tym przypadku ból wygrał.

W głowie pojawiały się czarne myśli?

- Po takim ciosie trudno jest się pozbierać. Wcześniej przez wiele miesięcy pauzowałem, a kiedy już wróciłem do składu, znowu doznałem kontuzji. Dla mnie to wielki dramat. Byłem załamany. Po czymś takim w głowie pojawiają się różne myśli i zastanawiałem się, czy to ze mną jest coś nie tak, czy może nie przesadziłem z obciążeniami. Do pionu postawił mnie jednak trener Dariusz Gładyś, który powiedział mi, że mam walczyć i wrócić gotowy do gry.

Rozmawiał Pan z lekarzami, skąd ten uraz?

- Rozmawiałem z lekarzami i powiedzieli mi, że to był po prostu pech. To samo ćwiczenie wykonywałem przecież w sali przed meczem i już na rozgrzewce na boisku i nic mi się wtedy nie stało, nic mnie nie bolało. A w czasie meczu od razu kontuzja. W każdym razie ze mną nie jest nic nie tak. To był po prostu nieszczęśliwy wypadek.

A może ma Pan rację, że to wynik obciążeń?

- Nie wiem, czy tak jest. Po prostu tłumaczyłem sobie w głowie, że może za szybko chciałem wrócić, że miałem zbyt wielkie obciążenia. Tyle że tak naprawdę nie jestem w stanie odpowiedzieć, skąd pojawiła się ta kontuzja.

Sporo tego pecha w ostatnim czasie. Ma Pan nadzieję, że zła karta się odwróci i będzie już tylko lepiej?

- Jeden z trenerów powiedział mi właśnie, że po burzy nadchodzi słońce. Mam nadzieję, że limit pecha już wyczerpałem, że będę teraz mógł spokojnie wrócić do treningów i gry.

Kiedy zatem wróci Pan do normalnych zajęć?

- Według prognoz, powinienem być w pełni sił w połowie czerwca. Ale po poprzednim urazie udało mi się szybciej wrócić do treningów. Myślę, że będę gotowy na okres przygotowawczy przed kolejnym sezonem.