Rozważania Wielkopostne na Wielki Piątek: nadzieja na lepsze jutro

Żyjemy w czasach, w których jesteśmy bardzo manipulowani, w których trudno znaleźć Nadzieję. Człowiek, jako osoba, liczy się coraz mniej. Dziś ważny jest pieniądz, kariera i to, kto i jakie ma znajomości. Wydawało się nam, że już nie ma wojen, tak strasznych jak kiedyś. Wojna na Ukrainie dla wielu z nas jest szokiem. Tymczasem na świecie cały czas, nieustannie, ludzie walczą ze sobą.

My, Polacy, po latach zaborów, potem tak bardzo umęczeni i udręczeni I i II wojną światową, a później czasem zniewolenia komunistycznego wiemy - jak mało kto na świecie - co to lęk i strach o swoje życie. A warto przypomnieć, że na świecie są kraje, których mieszkańcy nie wiedzą, co to wojna, bo nigdy jej nie doświadczyli. Pandemia COVID-19 również przyniosła lęk. Zmarło przecież tak wielu ludzi, przyszłość ciągle jest niepewna. Choć Męka Jezusa dokonała się ponad dwa tysiące lat temu, to nie jest ona abstrakcją. Jego męka dokonuje się cały czas. Jezus ciągle cierpi przez ludzką niesprawiedliwość.

A tamtego dnia co czuł? Czy Jezus się nie lękał? Nie był przerażony? Jestem pewien, że bardzo się bał, mimo że jako Bóg mógł zrezygnować z drogi krzyżowej. Dziś Jezus umiera na Krzyżu. Dał z siebie wszystko, zarówno jako człowiek i jako Bóg. Poświęcił każdy swój dzień, każdą chwilę życia, by ukazać, jak Bogu zależy na ludzkim istnieniu. Pokazał, że drogą do szczęścia jest poświęcenie do końca. A przecież wystarczyłaby jedna kropla krwi, Jezus nie musiał się tak dać zniszczyć, nie musiał tak cierpieć, być tak ranionym. A jednak dał z siebie wszystko...

Po ludzku każdy ma prawo do chwil słabości, dlatego tak ważne jest wzajemne wspieranie się również w słabościach. Człowiek potrzebuje drugiego człowieka i to nie tylko w tym wymiarze materialnym, ale i duchowym. Człowiek potrzebuje Nadziei.

Wśród wielu wartości chrześcijańskich, Nadzieja jest jedną z ważniejszy i jest pisana wielką literą. Nie jest, jak potocznie się mówi, matką głupich, lecz matką ludzi mądrych - bo pomaga żyć, radzić sobie z lękiem dnia codziennego. Zapytałem kiedyś w jednym z wywiadów psychoonkologa dr Aleksandrę o to, jak radzić sobie ze stresem. Takie pytanie wiele osób dziś zadaje, bo wielu boryka się z tym problemem. Pani doktor stanowczo i z uśmiechem odpowiedziała: „To ksiądz nie wie?”. Trzeba się modlić!”. Wydawało mi się to zbyt oczywiste, zdziwiłem się, że mówi to specjalista od psychoonkologii. Ale ta rada jest skuteczna. Dzięki modlitwie można pozbyć się lęku i stresu. Ona daje Nadzieję. Tak ważną w codziennym życiu. Pomaga nie tylko wewnętrznie się wyciszyć, ale dzięki modlitwie wchodzę w relację z Bogiem. Człowiek Nadziei to taki, który ufa nawet wtedy, gdy o Nadzieję trudno, czasem nawet wbrew Nadziei. Wytrwałością w Nadziei fascynują bohaterowie biblijni, jak Abraham, Józef czy Piotr. Takim wzorem są święci pastuszkowie z Fatimy, św. Faustyna, św. Matka Teresa z Kalkuty i św. Jan Paweł II, nasz ukochany rodak. Ty także możesz być bohaterem Nadziei dla swojej rodziny, przyjaciół, znajomych, a może kogoś zupełnie przypadkowego. Módl się. Walcz! Zawsze obok jest Jezus!”.

Ks. Zbigniew Gełdon jest wicedyrektorem Radia Głos - Katolickiej Rozgłośni Diecezji Pelplińskiej, jest też opiekunem ewangelizacyjnego zespołu muzycznego Na cały Głos.