Prof. dr hab. inż. Krzysztof Wilde - nowy rektor Politechniki Gdańskiej

Nowy rektor Politechniki Gdańskiej został wybrany w tajnym głosowaniu podczas zebrania Uczelnianego Kolegium Elektorów, które odbyło się w poniedziałek, 3 czerwca.

O to stanowisko ubiegało się dwóch kandydatów: prof. dr hab. inż. Janusz T. Cieśliński oraz prof. dr hab. inż. Krzysztof Wilde, prof. zw. PG.

- Profesor Cieśliński otrzymał 44 głosy, a profesor Wilde – 72 głosy. Nadspodziewanie szybko udało się przeprowadzić wybory, nawet nie w godzinę – mówił nam tuż po głosowaniu przewodniczący Uczelnianej Komisji Wyborczej prof. dr hab. inż. Zbigniew Korczewski, prof. zw. PG.

Tuż po wyborach prof. dr hab. inż. Krzysztof Wilde, powiedział nam: - Czuję radość i ulgę, ponieważ to jednak był stresujący czas – przygotowania kampanii, prowadzenie wszystkich rozmów, natomiast czuję też powoli to brzemię odpowiedzialności.

Zapytany o plany na najbliższy czas, odpowiedział: - Najbliższy plan to jest jednak przygotowanie się do ewaluacji. Więc wszystkie ręce na pokład, będziemy starać się przygotować do tego jak najlepiej.

Dodajmy, że ewaluacja to ocena jakości działalności naukowej, którą przeprowadza się na danej uczelni. Poszczególnym dyscyplinom przyznawane będą kategorie naukowe: A+, A, B+, B albo C. Od nich zależą uprawnienia do prowadzenia studiów, szkół doktorskich, nadawania stopni i tytułów, a także kwota subwencji, czyli środków finansowych, które jednostki naukowe otrzymują z budżetu państwa.

Nowy rektor zapewnił też, że będzie kontynuował działania sowjego poprzednika – prof. Jacka Namieśnika.

- Świętej pamięci rektor Jacek Namieśnik był moim przyjacielem. To on nam wszczepił ideę uniwersytetu badawczego, Politechniki Gdańskiej jako uniwersytetu badawczego i w tym kierunku będę szedł – powiedział prof. Wilde.

Przypomnijmy, że wybory zorganizowano po śmierci rektora PG – prof. Jacka Namieśnika, na uzupełnienie kadencji 2016-2020.

Kadencja nowo wybranego rektora Politechniki Gdańskiej potrwa do 31 sierpnia 2020 roku.

Prof. Wilde jest specjalistą z zakresu mostownictwa, mechaniki budowli, diagnostyki konstrukcji inżynierskich. W latach 1984–1989 odbył studia na Wydziale Budownictwa Lądowego Politechniki Gdańskiej, a w latach 1992–1995 był doktorantem na Uniwersytecie Tokijskim w Japonii. W latach 1995–1999 pracował na Uniwersytecie Tokijskim, gdzie uzyskał stanowisko profesora nadzwyczajnego. Stopień doktora habilitowanego uzyskał w roku 2003, a tytuł profesora w 2009 r.