Madeleine Peyroux na Ladies' Jazz 2019: muzyka bez tanich sztuczek

- Jesteście taką miłą, cichą publicznością - powiedziała pod Medeleine Peyroux do słuchaczy pod koniec swojego koncertu.
Była w tym prawdopodobnie szczypta ironii, ponieważ sala ograniczała się obfitych oklasków, innych reakcji w zasadzie nie było, ale za to słuchała w pełnym skupieniu. Co prawda muzyka Peyroux nie jest ani nieprzystępna ani specjalnie wymagająca - czerpie inspiracje z jazzu tradycyjnego, bluesa i z tradycyjnej piosenki francuskiej - jest bogata w niuanse i smaczki, a te wyrobieni gdyńscy słuchacze wyłapywali bezwzględnie.

Spontaniczna i wspaniale śpiewająca Beth Hart była jak trzęsienie ziemi na początek Ladies' Jazz Festival w Gdyni

Było ich tym bardziej wiele, że Madeleine jest perfekcyjną wokalistką i gitarzystką (oprócz gitary gra na ukulele) i przywiozła ze sobą czterech znakomitych muzyków sesyjnych (klawisze, gitara elektryczna, gitara basowa, perkusja), którzy nie wyskakiwali przed szereg, ale wspaniale brzmieli, a kiedy zdarzały się solówki, to aż i się cieszyły uszy.
Piosenki o miłości, braku miłości, piciu alkoholu i o polityce były w większości autorstwa Madeleine Peyroux, ale dwukrotnie pojawiły się kompozycje Leonarda Cohena i była także wspaniała wersja "Moon River" Henry'ego Manciniego z filmu "Śniadanie u Tiffany'ego".

Popularność Peyroux bierze się nie tylko z wykonawczych umiejętności, także z tego, że artystka ma odwagę w cyfrowym świecie tworzyć w pełni analogowe piosenki. Ma też odwagę wzruszać, zasmucać i rozweselać.