Krzewiła ducha polskości

Maria Bolewska urodziła się na Kaszubach, a dokładnie w Kartuzach w roku upadku Powstania Styczniowego, czyli 1864. Gdy miała nieco ponad 20 lat rozpoczęła pracę zawodową w Zakładzie Najświętszej Marii Panny Anielskiej w Kościerzynie. Placówka była w latach 1875 - 1911 kierowana przez dyrektorkę Katarzynę Żyndę.

Maria Bolewska objęła to stanowisko po śmierci wspomnianej dyrektorki w roku 1914. Niestety, już rok później została usunięta z tego urzędu przez niemieckie władze, a powodem takiej radykalnej decyzji było krzewienie ducha polskości przez Marię Bolewską. Została ona zastąpiona przez rodowitą Niemkę. Niemiecka administracja w drodze kompromisu zdecydowała się jednak powołać dany urząd przełożonej domu, który został powierzony Kaszubce. Odpowiadała ona za internat oraz gospodarstwo. Od tego momentu w placówce funkcjonowały dwa ośrodki kierownicze: dyrektorka Kloss oraz nowo mianowana przełożona domu Maria Bolewska. Po zakończeniu I wojny światowej, dokładnie w 1919 roku polskie władze zdecydowały się na powierzenie funkcji dyrektorki ZNMPA Marii Bolewskiej.

Dzięki niej, podstawowym zadaniem szkoły stało się pielęgnowanie wiary, ojczystej mowy oraz wychowanie dobrych obywatelek dla odradzającego się państwa polskiego. Warto też wspomnieć, że w tym samym roku Maria Bolewska zasiadła w zarządzie Polskiego Czerwonego Krzyża w Kościerzynie. Szkołą kierowała do 1931 roku, czyli do momentu, gdy został on przejęty przez Siostry Urszulanki. Rok później Maria Bolewska złożyła śluby wieczyste w Zakonie Sióstr Urszulanek w Pokrzywnie. Zmarła w styczniu 1939 roku w Poznaniu. Za swoją działalność została odznaczona przez władze państwowe Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, a miało to miejsce w 1922 roku. W Kościerzynie, czyli mieście, z którym była związana przez wiele lat, jedna z ulic nosi jej nazwisko.

Rada Miasta doceniając jej zasługi, podjęła decyzję o nadaniu jej Honorowego Obywatelstwa Miasta Kościerzyny. Nastąpiło to 24 stycznia 1931 roku.