Gdynia do przeglądu: "Gdynianie piszą". Felieton Zygmunta Zmudy Trzebiatowskiego

Jeśli napisy oddają stan ducha, to te, które pojawiły się na kartonach przypiętych do słupów wzdłuż ulicy Wielkopolskiej w Gdyni, w okolicach rozkopanego Węzła Karwiny mówią bardzo wyraźnie, że gdynianie mają DOŚĆ. Na tyle dość, że nie mając okazji do powiedzenia gorzkich słów decydentom, muszą je chociaż napisać. Napisy były wyraźne i dużymi literami, na kolejnych słupach, ale nawet gdyby były mniejsze, to kierowcom poruszającym się tempem winniczka, nie utrudniłoby to odczytania. Widziałem też napisy „Węzeł Karwiny czy węzeł gordyjski” oraz proponujące, żeby prezydent już sobie poszedł. Pewnie wisiały na tych samych słupach, na których co wybory uśmiecha się do nich z wielkoformatowych plakatów właśnie pan prezydent.

Ale czegoż to albo kogóż mają dość biedni gdynianie? – zapyta przejęty czytelnik. Na najprostszym poziomie, zapisanym na transparentach, to oczywiście wiecznego prezydenta Gdyni i jego pomocników, ale ja staram się to widzieć na szerszym planie. Bo przecież nie starszy, dobrotliwie uśmiechający się do nas z oddali pan jest tu kłopotem, ale wszechobecna arogancja i robienie sobie żartów z mieszkańców w sytuacjach, które ich zupełnie nie śmieszą.

Nawet ja, mieszkaniec Chyloni, mający komfort mieszkania w okolicach pępka wszechświata i centrum galaktyki gołym okiem widzę, że tym, którzy mieli mniej szczęścia i muszą mieszkać w Małym lub Wielkim Kacku, na Karwinach czy na Dąbrowie, zgotowano piekło. Oni nawet nie stoją w korkach – oni w nich mieszkają. Zanim gdzieś wyruszą – już muszą wracać, a zanim wrócą, już powinni jechać z powrotem. Niektórzy, mnąc w ustach przekleństwa, naiwnie wierzą, że musi być gorzej, by było lepiej, tylko że miało być gorzej do pewnego momentu. Ten moment właśnie minął i najgorsze jest to, że każdy, największy nawet laik, widział od kilku miesięcy, że nie ma żadnych szans na dotrzymanie terminów. Tymczasem administratorzy miasta pulchnymi usty wiceprezydenta Łucyka powtarzali jak mantrę bajki o majowym terminie, co po prostu brzmiało jak śmianie się mieszkańcom w twarz. Dlaczego nie można było jasno i z wyprzedzeniem powiedzieć, że termin się mocno przesunie, przeprosić, wyjaśnić i bez kpin podejść do sprawy? Dlaczego trzeba jak zawsze „palić głupa”?

I nie jest wyborem pojechanie komunikacją zbiorową, także dlatego, że te autobusy i trolejbusy, które ocalały po rzezi połączeń, stoją w tych samym korkach – a w nich stoją pasażerowie. Stoją i też mają dość. Mają dość też ci, którzy próbują dojechać rowerem czy hulajnogą – na nich czyhają wyrwy, wykopy, ogrodzenia i co od lat jest gdyńskim standardem – brak zaplanowanych objazdów. Dziś w trolejbusie pani kierowczyni wyprosiła młodego człowieka z rowerem, bo inaczej nie zmieściłaby się jej zdaniem pani z wózkiem dziecięcym. Ten młody mężczyzna ze smutkiem w głosie zapytał: Naprawdę, nie zmieścimy się razem? I wysiadł z bardzo niepewną miną, bo wiedział, co go czeka, podczas dalszej jazdy w kierunku Karwin.

Prezydenci i radni, słuchajcie ludzi. A jeśli tego nie lubicie i nie chcecie, czytajcie, chociaż co piszą. A piszą bardzo jasno i od serca. Naprawdę mają dość tego, co wyrabiacie i w jakim stylu. Czy moglibyście już przestać? Tak w ogóle i wszystko?