Druga umowa o pracę - i co dalej

Podpisałam drugą umowę o pracę na czas określony z tym samym pracodawcą. Kiedy pracodawca będzie miał obowiązek zawrzeć ze mną umowę o pracę na czas nieokreślony?
Z dniem przystąpienia Polski do Unii Europejskiej wszedł w życie przepis art. 25 kodeksu pracy, zgodnie z którym, jeżeli strony umowy o pracę zawarły poprzednio dwukrotnie umowę o pracę na czas określony na następujące po sobie okresy, to zawarcie kolejnej, trzeciej umowy na czas określony jest równoznaczne w swych skutkach prawnych z zawarciem umowy o pracę na czas nieokreślony.

Przepis powyższy jest wzorowany na dyrektywie Rady nr 91/383/EWG z 25 czerwca 1991 r., uzupełniającej środki mające wspierać poprawę bezpieczeństwa i zdrowia w pracy pracowników pozostających w stosunku pracy na czas określony lub w czasowym stosunku pracy, oraz na dyrektywie Rady nr 99/70/WE z 28 czerwca 1999 r. dotyczącej Porozumienia ramowego w sprawie umów na czas określony, zawartego przez Europejską Unię Konfederacji Przemysłowych i Pracodawców (UNICE), Europejskie Centrum Przedsiębiorstw Publicznych (CEEP) oraz Europejską Konfederację Związków Zawodowych (ETUC).

Należy zaznaczyć, że opisywany mechanizm znajdzie zastosowanie jedynie wówczas, gdy przerwa między rozwiązaniem poprzedniej a nawiązaniem kolejnej umowy o pracę nie przekroczyła jednego miesiąca. Zgodnie z wyrokiem Sądu Najwyższego z dnia 15 lutego 2000 r. (I PKN 512/99, OSNAPiUS 2001/13 poz. 439) "przekroczenie jednego miesiąca" w rozumieniu art. 25 kodeksu pracy następuje, gdy przerwa między rozwiązaniem poprzedniej, a nawiązaniem kolejnej umowy o pracę trwa co najmniej 31 dni (art. 114 kodeksu cywilnego w związku z art. 300 kodeksu pracy).
Należy dodać, że uzgodnienie między stronami w trakcie trwania umowy o pracę na czas określony dłuższego okresu wykonywania pracy na podstawie tej umowy uważa się za zawarcie, od dnia następującego po jej rozwiązaniu, kolejnej umowy o pracę na czas określony.

Opisany w akapicie pierwszym mechanizm nie dotyczy umów o pracę na czas określony zawartych w celu zastępstwa pracownika w czasie jego usprawiedliwionej nieobecności w pracy oraz umów o pracę na czas określony zawartych w celu wykonywania pracy o charakterze dorywczym lub sezonowym albo zadań realizowanych cyklicznie. Należy ponadto wskazać, że zarówno umowa o pracę na okres próbny, jak i umowa o pracę na czas wykonania określonej pracy, nie może być zaliczona do umów na czas określony.

Co istotne, w przepisie art. 15 ustawy z dnia 14 listopada 2003 r. o zmianie ustawy - Kodeks pracy oraz o zmianie niektórych innych ustaw zaznaczono, że mechanizm przepisu art. 251 kodeksu pracy stosuje się do umów zawartych lub zmienianych od dnia uzyskania przez Rzeczpospolitą Polską członkostwa w Unii Europejskiej.

Na zakończenie należy przywołać treść wyroku Sądu Najwyższego z dnia 10 października 2002 roku (I PKN 546/2001, OSNP 2004/10 poz. 169), w którym stwierdzono, że przepis art. 25 kodeksu pracy nie ma zastosowania do umów o pracę zawieranych z bezrobotnymi w ramach ich zatrudnienia przy robotach publicznych (art. 20 i 21 ustawy z dnia 14 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu, tekst jednolity: Dz.U. 2001 r. Nr 6 poz. 56 ze zmianami).