A może spalić kukłę Hitlera?

Stąd też bierze się zamieszanie z odbieraniem honorowych obywatelstw nazistom, "sowieckim oswobodzicielom" czy komunistycznym dygnitarzom. W Gdańsku tę sprawę radni chcą załatwić raz na zawsze, a szczególne zamiłowanie historyczne wykazują rajcy PiS.

Oczywiście, można z nimi polemizować, czy warto po raz kolejny zajmować się tą sprawą. Można mówić, że polscy radni nie powinni tracić cennego czasu i energii na poprawianie aktów prawnych III Rzeszy, bo nie ma ciągłości między tym tworem a Rzeczpospolitą.

Można się wreszcie zastanawiać, czy radni z czeskiego Lanskroun zrobili dobrze, decydując, że Hitlerowi honorowego obywatelstwa nie odbiorą, bo nie poczuwają się do odpowiedzialności za decyzje swoich niemieckich poprzedników. A może jednak lepiej zrobiono w zachodnich Niemczech, już dawno symbolicznie pozbawiając nazistów wszelkich miejskich zaszczytów?

To w sumie jednak rzeczy drugorzędne. Dlatego w Gdańsku znów można pozbawić Hitlera honorowego obywatelstwa dla świętego spokoju i komfortu radnych PiS, ale nie zmieni to faktu, że Hitler tym obywatelem był. Historii nie cofniemy, nie napiszemy od nowa. Trzeba się z nią pogodzić, także z niechcianymi pamiątkami przeszłości, bo są jej integralną częścią.

Jestem przekonany, że za pewien czas kolejni gdańscy "miłośnicy historii" dojdą do wniosku, że obywatelstwa Hitlerowi czy Bierutowi odebrano w zły sposób, mało spektakularny, i trzeba to zrobić raz jeszcze - może spalić ich kukły albo chociaż portrety? I cała zabawa w poprawianie dziejów zacznie się od nowa. Ale po co? No chyba nie po to, aby ktoś na historii próbował sobie zbijać polityczny kapitalik, dorabiając do niej trochę wzniosłych niepotrzebnych słów.