Felieton. Chorzy na bezczelność

A ci, komentując działania pielęgniarek, nie stronili od radykalnych stwierdzeń, że takie postępowanie jest formą politycznego szantażu, bo ich postulaty są przedstawiane w przededniu wyborów. Politycy mają to do siebie, że zawsze znajdą wygodne dla siebie wytłumaczenie czyichś działań.

Z wypowiedzi decydentów można wysnuć wniosek, że ci chcieliby nawet mieć wpływ na to, jaki termin do organizacji manifestacji, protestów itp. jest najbardziej odpowiedni. Nawet średnio inteligentny człowiek może sobie zdawać sprawę z faktu, że trudna sytuacja, w jakiej znajdują się przedstawicielki kościerskiego personelu, nie wzięła się z dnia na dzień. Absolutnie nie zazdroszczę pielęgniarkom ich położenia, bo to co się dzieje w przypadku szpitala, przypomina mi atmosferę z filmów Hitchcocka - najpierw jest trzęsienie ziemi, a później napięcie tylko rośnie.

Nie dziwię się też, że są oburzone danymi zaprezentowanymi przez przedstawicieli Urzędu Marszałkowskiego, z których wynika, że zarabiają nawet 6 tys. zł. Jeżeli tak jest, to proponuję, aby pracujący w tej zacnej instytucji, zamienili się z pielęgniarkami, których praca, w moim przekonaniu, jest zdecydowanie bardziej odpowiedzialna, aniżeli "grzanie" urzędniczego stołka. Ten zawód jest jednym z najbardziej niedocenianych w naszym kraju.

Warto to podkreślać na każdym kroku, tym bardziej że reprezentantki tej profesji są przy nas w momencie narodzin, a nierzadko również wtedy, gdy przychodzi nam zakończyć ziemską wędrówkę.

Czarę goryczy pielęgniarek przelał fakt, że zostały one wyproszone z posiedzenia komisji ds. dialogu społecznego. Trzeba przyznać, że takie postępowanie to rzeczywiście nowa jakość i forma prowadzenia dialogu. Myślę, że to skandaliczne zachowanie nie zrobiło zbyt dużego wrażenia na pielęgniarkach, które w codziennej pracy mają do czynienia z różnymi chorobami, a jak wiadomo, bezczelność jest najgorszą z chorób ludzkich!