To ciekawe, bo przecież, jak nigdy przedtem, zaczęto mówić w tym czasie o społecznej odpowiedzialności biznesu, trosce o otoczenie itp. W wielkich firmach szkoli się pracowników w tym zakresie, wygłasza mnóstwo frazesów, wywiesza slogany. Fakty wydają się wskazywać na coś zupełnie innego, choć zapewne sytuacja w różnych korporacjach nie jest taka sama. Być może jednak różni się ona jedynie poziomem hipokryzji zarządów i rad nadzorczych.
Jednym z grzechów głównych współczesnego managementu jest dominacja celów krótkoterminowych nad długofalowymi. Straub przytacza wyniki badań firmy McKinsey, z których wynika, że 63 proc. członków zarządów przyznała, iż w ciągu ostatnich pięciu lat presja na osiąganie szybkich rezultatów wzrosła. Z kolei z badań Gallup State of the Global Workplace dotyczących postaw zatrudnionych wynika, że zaledwie 13 proc. pracowników angażuje się naprawdę w pracę na rzecz swych firm.
Dwa razy więcej (26 proc.) jest do własnego pracodawcy nastawiona negatywnie. Pozostała, ogromna większość, ma interes przedsiębiorstwa, w którym pracują w głębokim poważaniu. Czy to efekt korporacyjnego "autyzmu", jak Straub nazywa lekceważenie przez wielkie firmy pracowników i całego otoczenia zewnętrznego?
Autor nie jest specjalnie oryginalny, pisząc, że kluczem do owej "wielkiej transformacji" jest humanizacja zarządzania i wyzwolenie tkwiących w ludziach pokładów kreatywności i innowacyjności. Instytut Gallupa szacuje, że gdyby wyzwolić zaledwie 10 proc. ukrytych w ludziach pokładów pomysłowości, twórczości, innowacyjności i zaangażowania, światowa gospodarka zanotowałaby kolosalny skok. Z powodu nieaktywacji tych zasobów gospodarka amerykańska traci rocznie 500 mld dolarów. To oczywiście szacunek bardzo zgrubny, ale daje wyobrażenie o skali zjawiska.
Jak zmienić podejście zarządów firm? Jak przekonać ich do tego, by dostrzegały coś więcej, szerzej i dalej niż kwartalne i roczne zyski i rankingi wpływowych mediów? Straub nie daje cudownych recept. Twierdzi, że transformacja będzie długim procesem. Ważne, by zmierzał on w kierunku wytyczanym ideami Petera Druckera, Henry'ego Mintzberga i innych, którzy uważali, że to człowiek (nie tylko wielcy akcjonariusze) musi pozostawać w centrum uwagi menedżerów wszelkiego szczebla. Na razie, mimo lekcji ostatniego kryzysu, nie dostrzegam znaków wskazujących, by owa transformacja wystartowała.
Dołącz do nas na Facebooku!
Publikujemy najciekawsze artykuły, wydarzenia i konkursy. Jesteśmy tam gdzie nasi czytelnicy!
Dołącz do nas na X!
Codziennie informujemy o ciekawostkach i aktualnych wydarzeniach.
Kontakt z redakcją
Byłeś świadkiem ważnego zdarzenia? Widziałeś coś interesującego? Zrobiłeś ciekawe zdjęcie lub wideo?
