Po drugie: autostrada wodna na Wiśle. Rząd bierze się za rzeki

Te wydatki ujęto w rządowej "Strategii rozwoju transportu do 2020 roku (z perspektywą do 2030 roku)", która ma być realizowana w ramach Programu Operacyjnego Infrastruktura i Środowisko 2014 - 2020, z dofinansowaniem w 80 proc. z funduszy Unii Europejskiej.

Do priorytetów tego programu na lata 2014 - 2020, którego koszty wyniosą w sumie 114,94 mld zł, zaliczono m.in. gospodarkę wodną, w tym transport śródlądowy.
Modernizację i rozbudowę dróg wodnych ujęto także jako istotne zadanie, zgodne z polityką transportową Unii Europejskiej. Transport śródlądowy uznaje się za jeden z najtańszych, a zarazem - najbardziej przyjaznych środowisku naturalnemu.
Przyczynia się do tego stosunkowo małe zużycie energii, niska emisyjność szkodliwych związków, zanieczyszczających powietrze atmosferyczne i wodę oraz niższe niż w transporcie drogowym koszty zewnętrzne, będące negatywnym oddziaływaniem na stan zdrowia ludzi, infrastrukturę drogową czy środowisko.
Jak informuje resort infrastruktury, pierwsza żeglowność odzyska Odra, mająca dogodne połączenia z niemieckimi i innymi zachodnioeuropejskimi drogami wodnymi.

Do roku 2020 dokończone zostanie wykonanie zaktualizowanego planu inwestycyjnego "Program dla Odry 2006". Wisła, jeszcze w latach 80. ubiegłego wieku będąca najważniejszym naszym śródlądowym szlakiem transportowym, zostanie włączona do europejskiej sieci dróg wodnych w dłuższej perspektywie.
Udrożnione mają być najpierw Dolna Wisła, służąca przewozom towarów przeładowywanych w trójmiejskich portach morskich, a potem Kaskada Górnej Wisły.

Ze względu na zagrożenie, jakie stwarza stopień wodny we Włocławku, najpierw zacznie się zagospodarowywanie dolnego odcinka rzeki. W latach 2020 - 2030 nastąpi przystosowanie polskiego odcinka międzynarodowej drogi wodnej E - 70 (Odra - Wisła - Zalew Wiślany) do wymogów przynajmniej II klasy żeglowności, co oznacza możliwość korzystania z niej statków o nośności do 650 ton.

Wyznaczonymi w programie celami inwestycyjnymi, dotyczącymi żeglugi śródlądowej, są "osiągnięcie i utrzymanie na drogach wodnych warunków nawigacyjnych określonych w klasyfikacji europejskiej", modernizacja turystycznej infrastruktury wodnej i poprawa parametrów eksploatacyjnych dróg wodnych w ramach zwiększania dostępu do portów morskich.
Zakładane jest zwiększenie bezpieczeństwa żeglugi poprzez poprawę stanu technicznego budowli hydrotechnicznych, zwiększenie głębokości szlaków wodnych i ich lepsze oznakowanie nawigacyjne oraz zainstalowanie systemów nawigacyjnych. Mają być również stworzone warunki sprzyjające korzystaniu z ekologicznych gałęzi transportu towarowego na odległości powyżej 300 km. Jednym z priorytetów inwestycyjnych programu będą projekty dotyczące ochrony przeciwpowodziowej. Jednakże preferowane mają być te, które przewidują wykorzystywanie przede wszystkim zabezpieczeń naturalnych.

Chodzi tu o rezygnowanie z budowli wzmacniających bezpośrednio brzegi rzek na rzecz budowy polderów umożliwiających naturalną retencję, czyli swobodne wylewy nadmiaru wody na przeznaczone do tego tereny nadrzeczne (łąki i nieużytki).
Na wsparcie mogą liczyć inwestorzy proponujący małą, lokalną retencję, polegającą na budowaniu niewielkich zbiorników wody, rowów i niedużych stopni wodnych (tam) oraz odtwarzanie bagien, małych jezior, strumieni czy oczek na terenach otwartych albo zalesionych. Projekty związane z budową lub modernizacją dróg wodnych będzie można realizować pod warunkiem spełniania przez nie wymogów prawodawstwa unijnego - Ramowej Dyrektywy Wodnej i Dyrektywy Powodziowej.
Plan inwestycji wodnych, których realizacja ma zacząć się w latach 2014 - 2015, ma przygotować Krajowy Zarząd Gospodarki Wodnej, we współpracy z regionalnymi zarządami gospodarki wodnej. Wsparcia mają udzielić resorty infrastruktury i finansów.